Tali: Dlaczego pani postanowiła napisać tą książkę? Czy była to przypadkowa decyzja, żeby usiąść i pisać?
Gina Damico: To była(w większości) przypadkowa decyzja.
Koncepcja o nastolatce i jej Żniwiarzu – wujku wpadł mi do głowy, pewnego dnia,
gdy byłam znudzona w pracy i rozwiązywałam krzyżówki. Nie mogłam, przestać o
nich myśleć przez resztę dnia, ani kiedy wracałam do domu metrem. Nie chcieli mnie
zostawić w spokoju. Więc, kiedy wróciłam do mojego komputera, w nocy zaczęłam
pisać książkę i tak, Zgon się narodził
Tali: Skąd pani wzięła inspirację na tę opowieść?
G.D.:Wzięłam kawałki inspiracji, z różnego
rodzaju miejsc i ludzi, ale myślę, że otoczenie było rzeczą, która najbardziej
pomogła mi w stworzeniu świata . Góry takie majestatyczne i , miasta w
odległości są ciche, przyjazne i wypełnione miłymi ludźmi. To po prostu
wydawało się, że to doskonały sposób. Zostawić okropności, jakie trudności są naprawdę
dla pracujących na ich chorobliwych pracy i widząc straszne rzeczy przez cały
dzień, a potem wracać do domu w nocy, aby dobrze się bawić w swoim uroczym
miasteczku.
Tali: Skąd się narodził pomysł na połączenie
czarnego humoru z realizmem?
G.D.: Zawsze czułam się najbardziej komfortowo,
przy pisaniu z humorem Nie potrafię być poważna przez długi czas bez doskonałych
żartów. (Jestem straszna na pogrzebach)(Widzisz?) Więc dla mnie pomysł z
pisaniem zabawnej książki o śmierci był bardzo atrakcyjny i dał mi szanse do
umieszczenia komedii i tragedii w blenderze i wymieszać je w wielki czarny
humor.
Tali: Czy główna bohaterka tak jak inni
bohaterowie są wzorowani na prawdziwych postaciach?
G.D.: Kradnę części charakterów od każdego. Znam
ich wszystkich i kocham, włączając w to inne fikcyjne postacie. Tajemnica tkwi
w łączeniu ich w sposób, który sprawia, że wyróżnia się w ich własnych
unikalnych jaźni.(I stworzysz wystarczająco inne postacie od osób które znasz
dzięki czemu nikt nie jest zły na ciebie)
Tali: Czy zdarzały się dni kiedy chciałaś
porzucić pisanie tej powieści?
G.D.: Jestem pewna, że były takie dni kiedy
chciałam rzucić mojego laptopa do śmietnika, ale ogólnie miała uczucie, że to
jest zabawna historia i miło grono postaci.
Tali: Czy pasję pisania powieści poznałaś
niedawno, czy pisałaś już od dziecka?
G.D.: Zawsze byłam twórczym dzieckiem którego
wyobraźnia dziko biegała(od góry po ścianach kredką) ale nie koncentrowałam się
na pisaniu zanim dostałam się do collegu. Tam dołączyłam do grupy teatralnej
tajemnica morderstwa, i pisaliśmy własne sztuki, które pomogły mi odkryć
pisanie.
Tali: Czy pasję pisania powieści poznałaś
niedawno, czy pisałaś już od dziecka?
G.D.: Cokolwiek od Dr.Seuss . Może udoskonalić
twoje słownictwo, lub zrobić to o wiele gorzej.
Tali: Czy wydanie tej książki sprawiło pani
trudności?
G.D.: Najcięższą częścią w pisaniu Zgonu było
przedstawienie świata - jak „Żniwiarz” pracował, które elementy byłyby
paranormalne i która byłaby bardziej realistyczna, jak bohaterzy wchodziliby w
interakcje w różnych częściach książki. Chodziło o uderzającą, idealną
równowagę pomiędzy dziwnym i magicznym światem, a konkretny i realistyczny.
Tali: Co jest najważniejsze w pisaniu książki?
Sława? Fani? Rozgłos?
G.D.: Kontakt z fanami, na pewno jest najbardziej
satysfakcjonującym aspektem pisania książki. Dostałam listy, e-mail i artystyczne
rzeczy od fanów z różnych miejsc, i uwielbiam to, że ludzie utożsamiają się z postaciami
i opowieścią. Pisanie jest bardzo samotne, osobistą sprawą, i po prostu wiedzieć,
że istnieją inne dziwaki, którzy czekają by dostać mój dziwaczny,
niekonwencjonalny humoru sprawia, że czuję się jak szczęśliwa i trochę
zaniepokojona.
Tali: Czy ma pani jakieś rady dla początkujących
pisarzy?
G.D.: Pisać, pisać, pisać, później zmieniać,
zmieniać, zmieniać, niech inni ludzie czytać twoje rzeczy. To może być
przerażające i nieprzyjemne, ale często dokonywania zmian w oparciu o krytyczną
opinię to, to co naprawdę pomaga w pisaniu, w starcie w nowym kierunku. Aha, i w
posiadaniu co najmniej jednego ozdobnego pióra. To sprawi, że będziesz się wydawać
ważny i ‘literacki’.
