169. Piękne złamane serca

Caddy i Rosie są nierozłączne. Bardzo się różnią, ale to tylko je do siebie zbliża. Gdy Caddy kończy szesnaście lat, zdaje sobie sprawę, że chciałaby być taka jak jej przyjaciółka – pewna siebie, przebojowa i zabawna. Wtedy w ich życie wkracza śliczna oraz – jak się okazuje – skrywająca pewną tajemnicę Suzanne. I wszystko staje się jeszcze bardziej skomplikowane. Przeszłość Suzanne stopniowo wychodzi na jaw, teraźniejszość wymyka się spod kontroli, a Caddy zaczyna dostrzegać, że problemy mogą być bardzo ekscytujące. Jednak budowanie przyjaźni i próby zaleczenia starych ran są dużo boleśniejsze, niż którakolwiek z dziewczyn się spodziewa. Caddy wkrótce przekonuje się, że kłopoty potrafią się mnożyć w niesłychanym tempie.

Tytuł: Piękne złamane serca
Tytuł oryginału: Beautiful Broken Things
Autor: Sara Barnard
Wydawnictwo: Insignis
Tłumacz: Joanna Grabarek

Przyjaźń jest jednym z najważniejszych elementów w życiu człowieka. Bez względu na wiek czy płeć, każdy marzy o jednym prawdziwym przyjacielu. Takim, którym w każdej chwili wysłucha go i pomoże. Nie raz można czytać w książkach o prawdziwych przyjaźniach, które tworzą się wbrew przeciwnościom losu. Jednakże rzadko zdarza się powieść, gdzie wątek ten jest głównym tematem perypetii postaci. Aczkolwiek zaradzić temu ma nowość od wydawnictwa Insignis pt.: ,,Piękne złamane sercaˮ.

Caddy i Rosie są najlepszymi przyjaciółkami do dzieciństwa. Wspólnie dorastały, przeżywały przygody i po prostu ze sobą były. Ich więź nie zerwała się nawet w momencie pójścia do innych szkół. Nadal spędzają ze sobą wspaniały czas. Jednak pewnego dnia zaraz po rozpoczęciu nowego roku szkolnego w klasie Rosie pojawia się nowa uczennica. Piękna i urocza Suzanne czaruje od pierwszego dnia klasę oraz samą Rosie. Caddy jednak nie daje się tak łatwo podejść. Czuje, że nowa koleżanka jej przyjaciółki skrywa pewien sekret. Chcą nie stracić Rosie, próbuje odkryć sekret nieznajomej.

,,To bardzo dobra lekcja życia, kiedy można się czegoś nauczyć na cudzych błędach. Czasem zerwanie z kimś lub z czymś jest równie ważne jak bezwarunkowa wierność.ˮ

Jak do tej pory nie spotkałam się z historią której główna linia fabularna opiera się na więzi, jaką jest przyjaźń. Pomimo tego z początku sądziłam się, że autorka powieli pewne schematy, pisząc książkę do bólu przewidywalną. Skoro w innych historiach pojawia się wątek przyjaźni, dlaczego nie przerobić tych powieści, odgrzewając stare kotlety?
Z jednej strony tak się stało, z drugiej nie. Pisarka główny wątek rozwinęła w odmienny sposób, niż sądziłam, jednak obrana ścieżka nie okazała się równocześnie całkowitą niespodzianką. Aczkolwiek bardzo spodobał mi się pomysł autorki. Jest on czymś "świeżym" i oryginalnym, pomimo tego, iż całkowicie mnie nie zszokował. Nie spotka się drugiej podobnej historii w innej książce. ,,Piękne złamane sercaˮ oferują czytelnikowi nowe, do tej pory nie odkryte przygody.

Ze względu na obraną "ścieżkę" autorka porusza tematy, które dla niektórych są wręcz śmieszne i niedorzeczne. Sama często nie mogłam wierzyć w irracjonalne, idiotyczne i nieodpowiedzialne zachowanie bohaterów. Picie, palenie, ucieczka z domu to zaledwie szczyt góry lodowej.
Jak osoba szesnastoletnia może jedynie marzyć o posiadaniu chłopaka? Załamywałam ręce nie raz podczas książki. Jednocześnie wszystkie sytuacje nie były bardzo oddalone od dzisiejszych zachowań nastolatków. Nie raz można usłyszeć o głupocie młodzieży, która przechodzi najśmielsze pojęcie.

,,(...) Nie lepiej znaleźć sobie kogoś wartego zatrzymania przy sobie na zawsze?

Ludzie potrafią spędzić całe życie, rozumując w ten sposób. Ale c, których kochamy, przychodzą i dochodzą, Caddy. Nie znaczy, że kochaliśmy ich mniej, kiedy pojawili się w naszym życiu.ˮ

Bohaterowie byli dość specyficzni. Autorka skupiła się przede wszystkim na trójce głównych postaci. Reszta osób w książce była zaledwie tłem i zapychaczem dziur.
Z całej trójki jedynie Rosie miała najwięcej rozumu. Była ona "książkowym" przykładem przyjaciółki, o której marzy każdy z nas. Dobra, ale i jednocześnie do bólu prawdomówna, była postacią bardzo przeze mnie lubianą. Jednocześnie żałuję, że tak naprawdę najmniej pojawiała się w powieści, ponieważ ze względu na swój charakter zasługiwała na większą rolę w książkę.
Caddy za to była typową szarą myszką, marzącą o wielkich przygodach, które omijają ją ze względu na jej charakter. Z tej strony zżyłam się z bohaterką i z początku zyskała moją sympatię. Jednak każda kolejna strona uświadamiała mi, jak daleko jest jej do mojej ulubionej postaci. Ja dużo mogę zrozumieć, jednakże jej wybory, nie mówiąc o jej celach, przerażały mnie. Moim zdaniem zdecydowanie nie zasługiwała na przyjaźń Rosie.
Suzanne idealnie za to wpasowuje się w typową nastolatkę z problemami. Nie mam o niej konkretnego zdania, ponieważ autorka wykreowała ją na postać, która była prowodyrem wszelkich kłopotów, jednocześnie sama mająca ze sobą problem.

,,Skrzywdzeni ludzie potrafią być bardzo destrukcyjni w stosunku do samych siebie i czasem pociągają za sobą bliskie im osoby, chociaż często nie zdają sobie z tego sprawy.ˮ

Autorka oprócz pokazywania codziennych sytuacji w życiu dzisiejszych nastolatków, którym zdecydowanie przydałaby się terapia szokowa, porusza temat przemocy. Po części pisarka ukazała jaką tragedią jest bicie młodych osób. Jednakże sądzę, że tak naprawdę krążyła obok tego, nie do końca pokazując prawdziwy problem.
Książkę czyta się bardzo szybko. Proste rozmowy pomiędzy dziewczynami, zarówno twarzą w twarz, jak i smsy, przelatywały w zastraszającym tempie. Praktycznie nie ma żadnych opisów, a autorka skupia się jedynie na kolejnych wydarzeniach.

,,Piękne złamane sercaˮ są specyficzną powieścią. Z jednej strony autorka przekazuje trudności życia młodych ludzi w przystępny sposób. Z drugiej przedstawia irracjonalne i często wkurzające zachowanie młodzieży, których nigdy nie rozumiałam i nie zrozumiem.
Czy książkę polecam? Sądzę, że mogę ją polecić. Może akurat jedna, na dwie osoby zżyje się z bohaterkami i utożsami z ich problemami. Natomiast druga doceni wykreowaną przez autorkę historię.

Moja ocena

7-/10

Za poznanie różnych oblicz przyjaźni serdecznie dziękuję wydawnictwu Insignis.