Kłamczuchy. Pretty Little Liars

Tytuł: Kłamczuchy. Pretty Little Liars
Seria: Pretty Little Liars
Autor: Sara Shepard
Wydawnictwo: Otwarte
Opis: Alison, szkolna gwiazda, znika w niewyjaśnionych okolicznościach. Rok później jej przyjaciółki: Emily, Aria, Spencer i Hanna, zaczynają otrzymywać niepokojące SMS-y. Ktoś zna sekrety, które chciały pogrzebać wraz z pamięcią o Ali. Jak wiele dziewczyny są w stanie po-
święcić, by prawda nie wyszła na jaw?

Czasami jesteśmy zaplątani w sieć kłamstw, czasami wiemy coś, co powinno zostać tajemnicą. Czy dla niektórych nie byłoby łatwiej gdybyśmy znikli ?

Czwórka dziewczyn po śmierci, jednej z jej przyjaciółek - Alison- przestaje się ze sobą widywać. Jednak, gdy każda wiedzie w miarę normalne życie, dostają tajemne wiadomości podpisane prze nijakiego A. Czy wszytko skończy się dobrze?

Mimo tego co można przeczytać w krótkim wyjaśnieniu powyżej, można wywnioskować, że będzie to historia w której będzie pełno zwrotów akcji, i wiele tajemnic. Nic bardziej mylnego! Podczas gdy opis, wydaje się bardzo zachęcający do sięgnięcia przez tych, co lubią mocne emocje, to treść została napisana gorzej niż niektóre książki młodzieżowe.



Pomysł naprawdę dawał bardzo dużo możliwości, zwrotów akcji, bawienia się bohaterami, jednak autorka tego nie wykorzystała, można powiedzieć, że zepsuła to. Gdy dziewczyny - Hannah, Aria, Emily, Spencer - mogły mieć naprawdę, zróżnicowane i bogate charaktery, to były tylko płytkimi dziewczynami, różniącymi się od siebie wyglądem i miłosnymi sympatiami. Wracając : Spodziewał się ktoś dobrej dawki tajemnicy? Może z miejsca sobie odpuścić tą pozycję. Głównym wątkiem są tu perypetie miłosne czwórki dziewcząt, różniące się tylko nieznacznymi szczegółami, przeplatane tylko tajemnymi wiadomościami od A.

Bez rozdrabniania, się nad jakże beznadzieją treścią, powróćmy do ogółów. Styl tej pisarki, nie podpadł mi do gustu, i mam nadzieję, nie trafiać więcej na takie powieści w przyszłości. Zdania są napisane bardzo prosto, brak im rozbudowania, oraz "tego czegoś". Na początku denerwowało mnie to, że niektóre myśli autorki, można było wywnioskować z wcześniejszych czynności robionych przez bohaterów, mimo, to po każdym opisie sytuacji czy opisie uczuć bohaterów, musiało znaleźć się krótkie zdanie podsumowujące wszystko co działo się kilka linijek wyżej. Nie zwróciłam szczególnej uwago na opisy - więc różnie dobrze mogło by ich nie być. Prawdą jet to, że ta część jest dla mnie jedną z najważniejszych po fabule i pomyśle, a moim ulubionym sposobem opisywania książek jest wplątywanie wyglądu rzeczywistości do poczynań bohaterów. W tej lekturze nie miałam szansy na skupienie się na opisach, bo tak naprawdę, istniały one tylko podczas gdy autorka pisała o wyglądzie bohaterów.

Podsumowując! Do gustu nie przypadł mi żaden aspekt tej książki, nie jest ona wybitna, i nie powinna być tak znana. Nie ma tu nic o tajemnicy, nie ma dreszczów emocji, nie ma opisów, a fabuła została zastąpiona historią o czterech bezbarwnych bohaterkach i o ich prawie, że takich samych schematycznie problemach z swoimi uczuciami do drugiej osoby.

Moja ocena

2/10